کتاب بچه هایمان به ما چه می آموزند؟
والدین به واسطه تجربیات خود گمان می‌کنند تنها خودشان می‌توانند به کودکان چیزی بیاموزند در حالی که وقتی انسان نقش والد را می‌پذیرد بی آنکه خود احساس کند در حال آموختن و یادگیری است.
کودکان مانند یک آئینه با بی‌رحمی ناخواسته، بخشی از وجود ناخوشایند انسان را به رخ او می‌کشند و به همین علت است که می‌توانند آموزگاران خوبی باشند.
در این اثر برخلاف دیگر کتب روانشناسی برای هر واکنش کودکان یک راهکار و دستورالعمل ارائه نمی‌شود. فروچی با نگارش این کتاب قصد داشته به والدین یادآوری کند که پدر و مادر بودن به معنای آموزش دائمی و اصلاح کودکان نیست بلکه به معنای لذت بردن از تربیت و رشد کودک به همراه یادگیری از اوست.
این فیلسوف و روانشناس ایتالیایی نظریه‌های تربیتی خود را ساده و با زبان طنز بیان کرده است. به همین علت است که این کتاب می‌تواند حتی برای افرادی که فرزندی ندارند جذاب و آموزنده باشد.
